ΚΡΙΤΗΡΙΟ
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΜΑΘΗΜΑ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΘΕΜΑΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΕΝΟΤΗΤΕΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ –
Η
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΘΕΜΑΤΑ
ΟΜΑΔΑ Α΄
Α.1.1.
Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω προτάσεις ως σωστές
(Σ) ή λανθασμένες (Λ) και να
διορθώσετε τις λανθασμένες:
1. Το αποφασιστικό βήμα προς την
ολοκλήρωση της αγροτικής μεταρρύθμισης έγινε στα ταραγμένα χρόνια των
Βαλκανικών Πολέμων.
2. Ο ναυτικός αποκλεισμός της
Ελλάδας από τα αγγλογαλλικά στρατεύματα στη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου
(1853-56) οδήγησε στην αύξηση της δύναμης του αγγλικού και του γαλλικού
κόμματος.
3. Οι οπαδοί του αντιβενιζελικού
κόμματος του Γ. Θεοτόκη προέρχονταν από τα μεσαία και κατώτερα αστικά στρώματα
και τους μικροκαλλιεργητές.
4.
Μετά
την επικράτηση του Βενιζέλου επί του βασιλιά Κωνσταντίνου (διχασμός) οι
αξιωματικοί της Εθνικής Άμυνας ευνοήθηκαν.
5. Το 1879 υπήρχαν στις εκλογές μόνο
24 τοπικά ψηφοδέλτια, ενώ το 1885 μόνο 4.
Μονάδες
5
Α.1.2.
Να
αντιστοιχίσετε τις χρονολογίες με τα γεγονότα. Δύο χρονολογίες περισσεύουν.
1.
3
Σεπτεμβρίου 1843
2.
12
Οκτωβρίου 1862
3. 1875
4. 15 Αυγούστου 1909
5. 14 Σεπτεμβρίου 1909
6.
8
Αυγούστου 1910
7.
10 Αυγούστου
1920
|
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
|
α. Κίνημα
Στρατιωτικού Συνδέσμου στο Γουδί
β. Διαδήλωση των
Επαγγελματικών
Σωματείων της πρωτεύουσας
γ. Αρχή της
Δεδηλωμένης
δ. Έξωση του Όθωνα
ε. Συνθήκη Σεβρών
|
Μονάδες 5
Α.1.3.
Να
απαντήσετε στα παρακάτω ερωτήματα:
α. Ποια η σημασία της υπογραφής της συνθήκης
των Σεβρών και οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν;
Μονάδες
25
β. Γιατί δεν προέκυψαν ταξικά κόμματα στην
Ελλάδα στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα;
Μονάδες 15
ΟΜΑΔΑ Β΄
Αφού
παρουσιάσετε τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής των ξενικών κομμάτων μετά
την ψήφιση του συντάγματος του 1844, να αναφερθείτε, στη συνέχεια, στους λόγους
εκείνους που τα οδήγησαν σε οριστική παρακμή. Στην απάντησή σας να ληφθούν
υπόψη τα δεδομένα του σχολικού βιβλίου και όσα διαλαμβάνονται στις
συγκεκριμένες ιστορικές πηγές.
Μονάδες
50
ΠΗΓΗ 1
Από
τον Κριμαϊκό πόλεμο όμως η Ρωσία εξήλθε τόσο αποδυναμωμένη ώστε προς το παρόν ο
ρόλος της ως ηγέτιδας δύναμης στην Ευρώπη είχε τελειώσει, και στους Έλληνες δεν
διέφυγε η αδυναμία της μεγάλης ορθόδοξης δύναμης μετά την ειρήνη των Παρισίων.
Αφού πια το πρόγραμμα των Ναπαίων για την εσωτερική πολιτική είχε
πραγματοποιηθεί ως προς τα κεντρικά του αιτήματα και η ορμητικότητά τους είχε
παραλύσει, έχασε τώρα και ο προσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής του
Ρωσικού Κόμματος την ελκυστικότητά του. Και πάλι παρατηρούμε πως οι πολιτικοί
ενός κόμματος, ως επιφανείς προσωπικότητες, μπορούν και διατηρούν ένα μέρος των
οπαδών τους και παραμένουν εν δράσει, το κόμμα τους όμως εξαφανίζεται από την
πολιτική ζωή, επειδή έχουν χαθεί όλες οι προϋποθέσεις της ύπαρξής του.
Gunnar Hering, Tα Πολιτικά Κόμματα στην Ελλάδα, 1821- 1936,
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2000, τ. Α΄, σ.319.
ΠΗΓΗ 2
Από την
οδυνηρή αυτή κρίση (Κριμαϊκός Πόλεμος – Κατοχή Αθήνας και Πειραιά) έγινε
αντιληπτό ότι το μικρό ελληνικό
βασίλειο, καθώς ήταν εκτεθειμένο στα κανόνια των στόλων των ισχυρών ναυτικών
Δυνάμεων, δεν μπορούσε εύκολα να ακολουθήσει εξωτερική πολιτική αντίθετη προς
τα συμφέροντα των Δυνάμεων αυτών. Με την πικρή
αυτή εμπειρία διαλύθηκε
ακόμη ο μύθος περί ευρωπαϊκού και ειδικότερα περί αγγλικού φιλελληνισμού, καθώς και η πολιτική τοποθέτηση των Ελλήνων σε κόμματα προσανατολισμένα
προς την πολιτική των
τριών μεγάλων Δυνάμεων («αγγλικό», «γαλλικό» και «ρωσικό»).
(...) Ο Κριμαϊκός πόλεμος είχε και ένα ακόμη, δυσάρεστο βέβαια, επακόλουθο για τους Έλληνες, τη
βαθμιαία μεταβολή της
ρωσικής πολιτικής. Ως την εποχή αυτή η Ρωσία πολεμούσε για την πραγματοποίηση
των σχέσεών της κάτω από τη σημαία της Ορθοδοξίας, υποστηρίζοντας αδιάκριτα
όλους τους υπόδουλους χριστιανούς της Βαλκανικής, Έλληνες, Σλάβους και
Ρουμάνους. Στο μέλλον θα άλλαζε προσανατολισμό και θα έστρεφε το ενδιαφέρον
της προς τους χριστιανούς Σλάβους της Βαλκανικής. Για να πραγματοποιήσει
μάλιστα τα σχέδιά της θα αγκάλιαζε μια νέα εθνότητα, τους Βουλγάρους. Τα
επακόλουθα της μεταστροφής αυτής της ρωσικής πολιτικής θα τα δοκίμαζε ό
Ελληνισμός, και ιδιαίτερα ο Ελληνισμός της Μακεδονίας, σε νέα κρίση του
Ανατολικού ζητήματος, δύο δεκαετίες περίπου αργότερα.
Ιστορία
Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΓ
