ὅτε
γὰρ ἡ μάχη ἦν, ἐξ ἧς ἐμοὶ καὶ τἀριστεῖα ἔδοσαν οἱ στρατηγοί, οὐδεὶς ἄλλος ἐμὲ ἔσωσεν
ἀνθρώπων ἢ οὗτος, τετρωμένον οὐκ ἐθέλων ἀπολιπεῖν, ἀλλὰ συνδιέσωσε καὶ τὰ ὅπλα
καὶ αὐτὸν ἐμέ. καὶ ἐγὼ μέν, ὦ Σώκρατες, καὶ τότε ἐκέλευον σοὶ διδόναι τἀριστεῖα
τοὺς στρατηγούς, καὶ τοῦτό γέ μοι οὔτε μέμψῃ οὔτε ἐρεῖς ὅτι ψεύδομαι· ἀλλὰ γὰρ
τῶν στρατηγῶν πρὸς τὸ ἐμὸν ἀξίωμα ἀποβλεπόντων καὶ βουλομένων ἐμοὶ διδόναι τἀριστεῖα,
αὐτὸς προθυμότερος ἐγένου τῶν στρατηγῶν ἐμὲ λαβεῖν ἢ σαυτόν. ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρες,
ἄξιον ἦν θεάσασθαι Σωκράτη, ὅτε ἀπὸ Δηλίου φυγῇ ἀνεχώρει τὸ στρατόπεδον· ἔτυχον
γὰρ παραγενόμενος ἵππον ἔχων, οὗτος δὲ ὅπλα.
Πλάτωνος, Συμπόσιον, 220d – 221a
ἀριστεῖον:
βραβείο ανδρείας
τιτρώσκομαι: πληγώνομαι, τραυματίζομαι
μέμφομαι:
κατηγορώ
τὸ στρατόπεδον: ο στρατός
ἔχω ἵππον:
υπηρετώ στο ιππικό
ἔχω ὅπλα:
υπηρετώ στο πεζικό
Ασκήσεις
1.
ἀπολιπεῖν:
να γραφούν τα απαρέμφατα όλων των χρόνων στη μέση φωνή.
2.
τετρωμένον:
να γίνει χρονική αντικατάσταση της μετοχής.
3.
διδόναι:
να γραφεί το β΄ ενικό πρόσωπο των εγκλίσεων του αορίστου β΄.
4.
ψεύδομαι:
να κλιθεί η οριστική και η προστακτική του παρακειμένου στην ίδια φωνή.
5.
σαυτόν:
να κλιθεί η αντωνυμία στον πληθυντικό αριθμό.
6. ἐμοὶ,
ἀνθρώπων, αὐτὸν, τοὺς στρατηγούς, τῶν στρατηγῶν, παραγενόμενος:
να αναγνωρίσετε το συντακτικό ρόλο των λέξεων.
7. βουλομένων:
αφού προσδιορίσετε το είδος της μετοχής να την αναλύσετε σε ισοδύναμη
δευτερεύουσα πρόταση.
